Willem II speelt voor de winst en voor Serge

Serge en zijn vrouw Loeke (foto: Loeke Braam)

Willem II laat vanavond de wens van de in oktober overleden Serge Rossmeisl in vervulling gaan. De wedstrijd tegen FC Dordrecht staat in het teken van stichting Matchis. Deze stichting koppelt leukemiepatiënten zo snel mogelijk aan een stamceltransplantatiedonor.

Het logo van stichting Matchis zal vrijdagavond op de borst van de Tricolores prijken. De gedragen shirts worden na de wedstrijd geveild voor het goede doel. Ook zal er voor de wedstrijd in en om het Koning Willem II stadion gecollecteerd worden voor de stichting.

“Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor.”

Serge was directeur van de Federatie Betaald Voetbal Organisaties (FBO) maar ook een echte Willem II’er. Zijn vrouw Loeke laat weten dat de club heel erg veel voor hem betekende. ‘’Hij heeft er zelfs nog in de jeugd gespeeld, dus Willem II was al vanaf jongs aan zijn club. Ik ben de club eeuwig dankbaar dat ze zijn wens uit laat komen.’’

Vanwege zijn werk had Rossmeisl veel contact met voetbalclubs, maar met Willem II was de band toch extra warm. ‘’Op de achtergrond is de club het afgelopen jaar dat Serge ziek was altijd aanwezig geweest. We hebben ze al die tijd als een grote steun en een soort vriendenteam achter ons voelen staan.”

“Als je weet dat je doodgaat, dan is elke dag een cadeautje.”

Toen Rossmeisl in januari de diagnose leukemie kreeg, was de prognose erg slecht. ‘’Stamceltransplantatie was de enige hoop op herstel voor Serge en je kunt alleen vechten voor je leven als je hoop hebt.”

Loeke vertelt dat Serge zich na de transplantatie in mei de eerste twee maanden ontzettend goed gevoeld heeft. “Door stichting Matchis hebben wij negen maanden bonustijd gekregen en die tijd koesteren we innig. Wij hebben een hele mooie en dierbare zomer met ons gezin kunnen beleven.”

De actie van vrijdagavond draait volgens Loeke dan ook niet om overleven. ‘’Mensen hebben bijvoorbeeld tegen ons gezegd: wat vervelend dat de stamceltransplantatie niet is aangeslagen. Maar dat is voor ons eigenlijk niet zo. De transplantatie heeft ons de tijd gegeven om liefdevol afscheid van elkaar te kunnen nemen. Als je weet dat je hoogstwaarschijnlijk doodgaat, dan is elke dag gewoon een cadeautje.’’

Fabrice Leclaire