Kees-Luc Simons
Ik loop hier door de straten
En zoek het huis waar ik geboren ben
Tussen geglazuurde daken
En schoorstenen die slapen
Zoek ik wat ik al half vergeten ben
De paarse rododendron
Door het roest beklede hek
Boven de deur het peertje dat altijd brandt
De erker met glas-in-lood bovenlicht
En het tuinpad met sintels verzand
Ze kijkt mij verdwaasd aan
Plotse tranen wassen mijn verleden schoon
Mijn vleugels zijn sterker dan mijn wortels
Ik ga verder en vertrek gewoon
Ze voelt nog als van mij
De enige gedachte op dit moment
Ik weet dat ze op mij wachtte
En mij als haar kind herkent.
Ad Nouwens – Schrijversatelier
