De lange, politieke carrière van Weterings begon op de plek waar hij over een aantal maanden zal eindigen. “Ik was op 23-jarige leeftijd al raadslid hier in de oude zaal”, vertelt hij in de nieuwste aflevering van Stadsforum. “Ik doe al heel wat jaren bestuurlijk werk en daarvoor politiek vrijwilligerswerk. Dat heeft me nooit verveeld en altijd energie gebracht. Maar op een gegeven moment gaan andere dingen een rol spelen.”
Daarmee doelt de burgemeester op zijn familie. “Mijn kinderen zijn groter geworden en mijn kleinkind is inmiddels twee. Ze zijn opgegroeid met een vader, die zondagmiddag aan de werkweek begon en ‘s avonds nóg stukken zat te lezen.” Daarom hakte hij de knoop een aantal maanden geleden al door. “Het besluit heb ik in overleg met mijn echtgenote rond de kerst genomen. Ik ben afgelopen maand 66 geworden en de jaren gaan dan toch meetellen.”
“Soms heb ik wel eens gedacht: nee, het is veel te leuk en waarom zou ik dat doen?”
Dat Weterings al langer wist dat hij zou stoppen, wil niet zeggen dat zijn beslissing gehaast genomen werd. “Daar heb je het zeker nog wel een paar keer over gehad. Soms heb ik wel eens gedacht: nee, het is veel te leuk en waarom zou ik dat doen?”
Sinds de komst van social media krijgen bestuurders steeds vaker te maken met online haat en bedreigingen. Maar dat is voor de burgemeester nooit een reden geweest om zich zorgen te maken. “Ik heb daar op mijn manier mee om kunnen gaan, maar dit moet echt stoppen. Het is een onwenselijk effect in de samenleving. Ik heb helaas gezien dat collega’s wel stoppen om die redenen”, doelt Weterings onder andere op het recente vertrek van wethouder Marcelle Hendrickx.
“Tilburg is mooier geworden, maar het is altijd de ‘schônste stad van ‘t laand’ geweest.”
Weterings blikt terug op de fysieke ontwikkeling van de stad en kijkt vooruit naar de bouw van de Koningswei. “Tilburg is mooier geworden, maar het is altijd de ‘schônste stad van ‘t laand’ geweest. Dus daar hoeven we eigenlijk niet eens een discussie over te voeren”, zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Het feit dat Tilburgers dat nu ook uit zichzelf zeggen, maakt de geboren en getogen Kruik trots. “Mensen die hier voor het eerst in lange tijd weer komen, zeggen: ‘is dit Tilburg?’”
Twee van de acht jaar uit zijn burgemeesterschap kreeg Weterings, net als heel de wereld, te maken met een ongekende crisis. “We hebben voor allerlei situaties draaiboeken en we waren al aan het voorbereiden op een pandemie, maar toen gebeurde het echt. Dat was natuurlijk niet voorzien. Toen moesten we vaststellen dat een aantal draaiboeken niet klopten of er zelfs niet waren.”
“Voordat je achttien bent, ben je al minimaal twee keer in het Stadhuis geweest.”
Waar burgemeester Weterings zich ook altijd hard voor heeft gemaakt, is jongeren betrekken bij de democratie. “Het is van belang dat de democratie leeft en dat de inwoners die dragen. Ik vind dat wij een aantal activiteiten in Tilburg standaard doen heel mooi. Leerlingen zijn in hun tijd op de basisschool één keer op het Stadhuis geweest. Om iets te laten zien en te vertellen over wat we doen in de raadszaal. Datzelfde willen we voor iedereen in het voortgezet onderwijs. Voordat je achttien bent, ben je al minimaal twee keer in het Stadhuis geweest.”
“Er gaat ook ruimte zijn om helemaal niks te doen, maar dat wordt voor mij een grote opgave.”
Wanneer hem gevraagd wordt hoe hij herinnerd wil worden, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. “De titel die acht jaar geleden gebruikt werd in de profielschets was een ‘Tilburgemeester’. Laat mij zo maar herinnerd worden. Een jongen, opgegroeid in de Hoefstraat in de parochie en burgemeester geworden is.”
De burgemeester stopt over vier maanden, op 31 augustus. Hij weet stiekem ook al wel wat hij met die allereerste vrije zondag gaat doen. “Dan ga ik samen met mijn vrouw op onze kleinzoon passen”, vertelt hij. “De andere dagen komen vanzelf en het belangrijkste is dat ik er zelf over ga. Er gaat ook ruimte zijn om helemaal niks te doen, maar dat wordt voor mij een grote opgave.”
