Tim bezoekt Roadburn al sinds 2010: ‘Festival is niet bang om op z’n bek te gaan’

Tim Betting op eerdere edities van Roadburn
Tim (links) gaat al sinds 2010 naar Roadburn.

Nog vier nachtjes en dan is het zo ver: Roadburn strijkt weer neer in Tilburg. Van donderdag 18 tot en met zondag 21 april zal de stad compleet in het teken staan van stoner-, doom- en psychedelische rock. Tim heeft bijna iedere editie sinds 2010 meegemaakt en zal ook dit jaar weer op het festival te vinden zijn.

“Ik heb het even opgezocht maar mijn eerste Roadburn was in 2010”, vertelt Tim. Hij heeft er hooguit twee of drie gemist en ook tijdens de coronajaren was er even geen Roadburn in de stad. Maar verder heeft hij alles meegemaakt, vertelt de Tilburger.

Tim heeft het festival door de jaren heen zien groeien. “Het is een festival dat vooral draait om stonerrock en doommetal. Een beetje gericht op de wat zwaardere gitaarklanken. Het zwaarmoedige en psychedelische voert de boventoon op het festival. Dat maakt Roadburn ook zo interessant.” Hij vertelt dat Roadburn vooral goed was in het herenigen van bands die lang niet meer samen speelden. “Vaak ook van die acts waarvan je het niet zou verwachten. Ze boekten in de eerdere jaren al die bijzondere acts.”

Festival van ontdekking

Roadburn begon eind jaren 90 als een klein festival, gericht op vooral stonermuziek. Maar al snel omarmde het festival meerdere subgenres en stromingen. Volgens oprichter Walter Hoeijmakers moest Roadburn een ode zijn aan psychedelica van de afgelopen veertig jaar. Het kloppende hart van het festival ligt bij Poppodium 013. Daarmee zorgt Roadburn drie dagen lang voor een drukte in de binnenstad, van de Korte Heuvel tot aan de Stadscamping.

Tekst gaat door onder de foto

Tim Betting op eerdere edities van Roadburn

Voor Tim is Roadburn een festival van ontdekking. “Ieder jaar worden best een aantal bands geboekt die redelijk onbekend zijn. En zeker omdat het dit jaar zo divers is, heb ik van de helft van de line-up nog nooit gehoord. Het is wel altijd goed om nieuwe muziek en genres te leren kennen.” Hij kijkt het meeste uit naar de set van Hexvessel. De Finse band zal hun nieuwste plaat, Polar Veil, als eerste act van de donderdagmiddag spelen.

Vooruitstrevend

Tim merkt op dat Roadburn altijd al een festival voor niche-genreliefhebbers was. “Maar ook daarmee is de organisatie aan het uitbreiden. Vlak voor corona had je nog de ‘oude stijl’, maar sinds de laatste twee edities is het aanbod uitgegroeid met veel meer zijtakken van de muziek. Nu komt er ook bijvoorbeeld hiphop, elektro en soms wat new wave bij. Maar dat zwaarmoedige is eigenlijk nooit weggeweest.” De meningen over de nieuwe richting zijn onder de fans verdeeld. “Maar Roadburn is altijd een erg vooruitstrevend festival geweest. Wat dat betreft, past het ook wel bij ze om hun grenzen te blijven verleggen.”

4500 bezoekers

Roadburn heeft als festival binnen het genre de toon gezet. “Het is een van de eerste festivals die zich exclusief op dit soort bands richt. Daarmee is het uniek en trekken ze erg veel publiek.” Het festival ontvangt gemiddeld 4500 bezoekers per dag, waarvan maar liefst driekwart uit het buitenland komt.

Ook dit jaar is Tim weer van de partij, niet alleen als bezoeker bij bands, maar ook als DJ op de stadscamping. Op donderdag- en zondagochtend draait hij vinylsets met goede vriend Nick van den Ende. Het is dan voor festivalgangers wakker worden, geheel in Roadburn-stijl.

LEES OOK:
Camping Roadburn dit jaar een uitdagende puzzel: ‘Gaan elke vierkante centimeter gebruiken’

Angela Weisz