Onderzoek zorgpad voor een herseninfarct levert “belangrijke inzichten” op

Bij snelle behandeling hebben patiënten met een herseninfarct betere kans op herstel. Onderzoek van het zorgpad leverde volgens het ETZ belangrijke tijdbesparende inzichten op.
Spoedeisende Hulp van het ETZ | Foto: Gijs Franken / Omroep Tilburg

Patiënten met een herseninfarct hebben een betere kans op herstel als ze snel behandeld worden. Het ETZ heeft daarom met behulp van een volgsysteem het zorgpad onder de loep genomen, vanaf binnenkomst van de patiënt op de Spoedeisende Hulp (SEH) tot en met de behandeling. Dat leverde, zo zegt het ETZ, belangrijke tijdbesparende inzichten op.

Tijdens de analyse, die onderdeel is van het Europese BigMedilytics-project, maakte het ETZ gebruik van volgsysteem ‘Real Time Locating Service’ (RTLS). Hiermee lukte het, door middel van trackers in het plafond, communicatiebadges bij de zorgprofessionals en polsbandjes met zendertjes bij de patiënten, het zorgpad binnen SEH voor patiënten met een herseninfarct in kaart te brengen. “Dat is een omschreven patiëntengroep, bij wie vaak hetzelfde gebeurt”, vertelt Julia van Tuijl, neuroloog in het ETZ.

Het doel van deze analyse is helder: verbetering van de kwaliteit in de patiëntenzorg. Bij een herseninfarct, waarbij een bloedvat is afgesloten door een stolsel, is snelheid geboden, want ‘time is brain’. “Het is belangrijk dat de bloedtoevoer naar de hersenen zo snel mogelijk hersteld wordt”, legt Van Tuijl uit. Dit kan door middel van een infuus met een soort stolseloplosser (trombolyse), door het wegzuigen van het stolsel met een katheter of door een combinatie van beide behandelingen.

Hoe eerder de patiënt hulp krijgt, hoe beter de uitkomst zal zijn. “Iedere minuut is van belang als het gaat om een goed herstel van de patiënt”, geeft Van Tuijl aan. Het ETZ streeft naar een zo gestroomlijnd mogelijk zorgpad voor patiënten met een herseninfarct. Het systeem RTLS maakte het zorgpad zichtbaar.

Tijdwinst

Hoe ging dit precies in zijn werk? Aan het plafond zaten trackers bevestigd die communiceerden met de badges van de zorgprofessionals en het zendertje van het polsbandje van de patiënt. Zo zijn de bewegingen van de betrokkenen nauwkeurig vastgelegd. De privacy kwam hierbij niet in gevaar, omdat enkel naar functiegroepen is gekeken, en er geen namen aan te pas kwamen.

Deze technologische toepassingen stonden volledig in het teken van het in kaart brengen en optimaliseren van de manier van werken op de SEH. Zo hoopte men ook knelpunten inzichtelijk te maken. ETZ-narcosearts Gerrit-Jan Noordergraaf was als hoofdonderzoeker nauw betrokken bij de studie en zag wat deze opleverde. “De SEH-verpleegkundige moest de trombolyse-medicijnen uit de medicijnkamer halen, die niet ver weg ligt. Je hebt daarentegen met allerlei afleidende factoren te maken, waardoor het langer kan duren”, vertelt Noordergraaf. Toen is besloten om die medicijnen voortaan standaard op de traumakamer, waar patiënten met een herseninfarct liggen, te leggen.

ETZ-narcosearts Gerrit-Jan Noordergraaf was als hoofdonderzoeker nauw betrokken bij de studie en zag daar tijdbesparende inzichten uit voortvloeien.
Resultaten

Een andere belangrijke waarneming: “Bij de katheter-behandeling is een narcosearts betrokken. Het werkstation moet daarvoor opgestart worden. Dat duurt elf minuten. De narcosekar moest eerst gezocht worden en vervolgens van de operatiekamer naar beneden komen, wat ook weer acht minuten duurde”, legt Noordergraaf uit. “De kar en het werkstation moeten dus al startklaar zijn. Op die manier kan je makkelijk 25 minuten sparen.”

Zo is dus gebleken dat het RTLS-systeem tijdbesparende inzichten opleverde. De vraag of het systeem het zorgpad betrouwbaar in kaart kan brengen, is daarmee voor het ETZ positief beantwoord. Daar zitten wel enkele mitsen en maren aan. Zo dient elke zorgprofessional zijn/haar badge te dragen en moeten patiënten op tijd hun polsbandje om krijgen. De pilot gaf Noordergraaf een belangrijk inzicht: “Als zorg moeten wij steeds verder kijken naar een manier om met techniek onze kwaliteit meetbaar, betrouwbaar en beter te kunnen maken.”

Het zendertje in het polsbandje van de patiënt communiceert met trackers in het plafond.

Kees-Luc Simons