Edita Saakian
De studenten wonen en studeren in Tilburg, terwijl een groot deel van hun familie in Oekraïne verblijft. De initiatiefnemer van de hulpactie, Marta Dorofey, is pas achttien jaar. Een maand geleden kwam ze als uitwisselingsstudente uit Kyiv naar Tilburg toe.
Ze geeft een rondleiding door het magazijn van het universiteitsgebouw terwijl ondertussen gezinnen met kinderen, jongeren en ouderen binnen druppelen met winkelwagens en dozen vol spullen. Een student uit Bulgarije is bezig met het sorteren van alle goederen die binnenkomen. Volgens Marta is hij er al vanaf de vroege ochtend. Ze moet haar tranen bedwingen als iemand voor de zoveelste keer vraagt hoe het met haar gaat.
“Telkens als ik ze moet bellen word ik eraan herinnerd dat ze misschien niet opnemen. Het is echt een achtbaan.”
Marta is gestopt met het kijken naar nieuws. “Ik kan niet meer kijken naar het aantal sterfgevallen en verwoeste gebouwen. Het is afschuwelijk.” Haar familie schuilt in één van de bunkers in Kyiv. Met hun heeft ze afgesproken dat ze elkaar één keer per dag spreken. Marta: “Telkens als ik ze moet bellen, word ik eraan herinnert dat ze misschien niet opnemen. Het is een echt achtbaan.”
Samen met haar ‘team’, bestaande uit 5 andere studenten uit Oekraïne, zijn ze al sinds vorige week donderdag bezig met het onder de aandacht brengen van de situatie in hun geboorteland. Marta stuurde een open brief aan de universiteit, ze wilde in actie komen en was opzoek naar mensen die haar wilden helpen.
“Sommigen zijn hier van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat.”
En de hulp kwam snel. De universiteit levert onder andere dozen, tientallen studenten boden zich aan als vrijwilliger en ook transportbedrijven lieten van zich horen. “Vandaag kregen we hulp van zo’n vijftien vrijwilligers die alle spullen sorteren. We werken volgens een rooster en shifts, maar sommigen zijn hier van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat.”
Marta laat weten dat ze geen kleding meer kunnen aannemen. Op dit moment is er behoefte aan vooral medicijnen, lang houdbaar voedsel, persoonlijke verzorging en elektronische apparaten. Ook is er behoefte aan mensen die meewillen helpen met het sorteren van de spullen.
“Met dit tempo zal de eerste lading eerder weg moeten.”
De teller van het aantal ingepakte dozen staat nu op 136. Zoveel spullen had Marta nooit verwacht. “Het idee was om de eerste vrachtwagen te laten rijden op 10 maart, maar met dit tempo zal de eerste lading eerder weg moeten.” De spullen worden naar Polen gebracht. Een logistiekcentrum zal daar de distributie regelen van alle goederen en zorgen dat het bij de Oekraïners komt.
De inzamelingsactie is inmiddels gestopt.
