Kees-Luc Simons
De Iraans-Nederlandse theatermaker Nastaran Razawi Khorasani neemt je in Songs for no one mee in de levens van een jongen en een meisje, wonend in de Islamitische dictatuur van Iran.
Op basis van telefoongesprekken maakt Nastaran een beeldende soloperformance vol duetten, dialogen, gedichten en songs.
Met de stemmen van twee kinderen in de oeroude Perzische taal is Songs for no one al met al een portret van een verborgen samenleving. De voorstelling laat in elk geval zien wat normaal gesproken onzichtbaar blijft.
tekst gaat door onder foto
Persoonlijke drijfveer
Nastaran: “Hoe kan ik mijn podium letterlijk en figuurlijk delen met mensen die daar geen toegang toe hebben? Die vraag vormt mijn onderliggende drive bij dit project. Ik ben me bewust van mijn privileges en voel meer dan ooit de verantwoordelijkheid om me uit te spreken voor zij die dat niet kunnen.”
“Als vluchteling heb ik mijn kindertijd in Iran achtergelaten. In Nederland leef ik in vrijheid, maar identificeer me sterk met de jongste generatie kinderen in Iran nu. Ik wil hun stemmen laten klinken, anders worden die niet gehoord. Het beeld dat in de media van Iran heerst is dat van islam en ayatollahs, maar de Iraniërs lijken zo veel op ons.”
Vertaling
De Perzische tekst van de voorstelling is gewoon te volgen in het Nederlands.
Commentaar in de pers
Als ze zingt, danst en rapt, haar buik golvend op de mediterrane popbeat van Jimi Zoet, voel je de bizarre werkelijkheid achter geblindeerde ramen in een land waar verraad, blokkades en geheime diensten weliswaar kinderlevens infecteren, maar hun dromen niet.
– De Volkskrant
Haar interviewtechniek is voorbeeldig: ze legt de kinderen niets in de mond, houdt de vragen alledaags en concreet en vraagt goed door. De kinderen, een meisje van elf en een jongen van dertien, doen de rest in een ontroerende mix van jeugdige speelsheid en wereldwijs zelfbewustzijn. Zo ontstaat een fijnzinnig en indringend portret van kinderen die beknot zijn in hun vrijheden door een dictatoriaal regime dat overal ogen en oren heeft.
-NRC
Het is een topprestatie van Nastaran Razawi Khorasani dat ze zo’n lieflijke voorstelling heeft weten te maken met een bikkelharde inhoud.
– Theaterkrant
