Omroep Brabant
“Als dochter ben ik ten einde raad”, vertelt Monique Ketelaars uit Tilburg. Ze zorgde meer dan vijf jaar voor haar ouders, voordat beiden in december introkken op de zorgafdeling van Woonlandschap de Leyhoeve. Ze hoopte wat meer tot rust te kunnen komen door een deel van de zorg over te dragen aan de Leyhoeve, maar dat is niet het geval. “Mijn ouders zijn allebei erg afhankelijk van hulp”, zegt Ketelaars tegen Omroep Brabant. “En precies daar gaat het bij de Leyhoeve mis.”
Uit een inspectiebezoek in augustus 2024 blijkt dat er nogal wat dingen mis gaan bij De Leyhoeve. In het rapport staat dat de locatie in Tilburg (grotendeels) niet voldoet aan zeven van de vijftien zaken die zijn gecontroleerd.
Een deel van de ‘tekortkomingen’ lijkt te komen doordat de zorgaanbieder te veel veranderingen tegelijkertijd doorvoert in het bedrijf. Hierdoor is er veel onduidelijkheid en ‘behoefte aan focus en leiderschap’.
Zorgverleners vertellen ‘dat hun inzet en deskundigheid onvoldoende is afgestemd op de zorgbehoefte van de aanwezige cliënten’, waardoor zij soms genoodzaakt zijn om bijvoorbeeld de huisartsenpost in te schakelen. Ook staat in notulen van teamvergaderingen ‘dat in het weekrooster soms vijf van de zeven dagen alleen leerlingen werkzaam zijn’ bij de Leyhoeve. Dit bevestigt een zorgverlener in het rapport.
“Als mijn moeder naar het toilet moet kan het drie kwartier duren voordat zij kan worden geholpen.”
Volgens Ketelaars is er regelmatig te weinig personeel aan het werk bij de Leyhoeve. “Tussen half vier en half zes staan er twee mensen op vijftig bewoners.” Het gevolg is dat haar ouders lang moeten wachten op hulp of ondersteuning. “Mijn moeder moet soms drie kwartier wachten voordat ze naar het toilet kan. Ze kan het niet meer zo lang ophouden en plast dan met haar volle verstand in haar broek. Dat is mensonterend”, vindt Ketelaars.
Monique Ketelaars is niet het enige bezorgde familielid. Er zijn er meer, onder wie Antoine Verhoeven. Ook hij maakte zich zorgen om zijn vader toen die bij De Leyhoeve woonde. “Mijn vader heeft er ongeveer twee jaar gewoond, voordat hij kwam te overlijden. Toen ze in april 2024 al hun zzp’ers lieten gaan, mede door een reorganisatie, stortte de boel in”, legt hij uit.
Nieuw zorgpersoneel kon De Leyhoeve volgens hem amper vinden. Het personeelstekort nam hierdoor alleen maar toe en de druk op het nog aanwezige personeel ook.
Zowel Monique als Antoine deden meerdere keren een melding bij de leiding, maar elke keer komen ze van een koude kermis thuis. “Ze geven aan op de hoogte te zijn van de situatie en ermee bezig te zijn, maar er verandert niets,” volgens Ketelaars.
“We hebben niemand die je ouders in bed kan leggen.”
Vorige week donderdag werd Monique om half elf in de avond nog gebeld door het zorgpersoneel met het bericht dat ze niet wisten hoe laat ze haar ouders op bed konden leggen, ‘want we hebben niemand’ die het kan doen. “Dan spring ik in de auto om mijn ouders zelf in bed te gaan leggen”, vertelt ze.
Een taak waar zij eigenlijk helemaal niet verantwoordelijk voor is. Ketelaars geeft aan heel goed te begrijpen dat het wel eens kan voorkomen dat, door bijvoorbeeld ziek personeel, haar ouders niet op tijd in bed kunnen worden gelegd. Maar bij De Leyhoeve gebeurt het volgens haar structureel.
Omroep Brabant nam contact op met Woonlandschap de Leyhoeve. Er was maandag niemand beschikbaar die Omroep Brabant te woord kon staan.
