Sylvia Fullinck
Ruim drie jaar na de reconstructie van de provinciale weg tussen Diessen en Middelbeers is de verkeersveiligheid volgens de aanwezigen nog ver te zoeken. Hoewel het zaaltje snel ‘uitverkocht’ was, bleek er nog voldoende plek. Opvallend, omdat veel meer inwoners graag aanwezig wilden zijn. “We betreuren het dat de bijeenkomst niet in Diessen wordt gehouden en dat zoveel dorpsgenoten er nu niet bij kunnen zijn”, klonk het vanuit het publiek.
Op de vraag waarom de bijeenkomst niet in Diessen plaatsvond, antwoordde Langman dat men de bijeenkomst graag nog vóór het zomerreces wilde organiseren. Bovendien zou een groter aantal deelnemers de bijeenkomst minder beheersbaar maken. Daarnaast was de gekozen locatie kosteloos beschikbaar. Deze avond was volgens hem vooral bedoeld om informatie op te halen en inwoners hun zorgen te laten uiten.
Emotionele verhalen uit de praktijk
Alice van Gestel was de eerste spreker: “Als ik door mijn keukenraam naar buiten kijk, zie ik dagelijks de plek waar een 14-jarig slachtoffer is omgekomen. Kijk ik 75 meter verder, dan denk ik aan Rolf, de motorrijder die daar verongelukte. Op deze weg zijn de afgelopen zestig jaar al vijftig mensen overleden. Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen voordat er iets gebeurt?”
De eisen die Van Gestel uitsprak namens de inwoners waren duidelijk: “We willen handhaving, flitspalen om de snelheid te verlagen, het terugplaatsen van de inhaalverbodsborden, verlichting op donkere stukken en kruisingen, en een AED in de buurt. Als er iets gebeurt, moeten we nu 2,5 kilometer rijden naar het dichtstbijzijnde AED-punt.”
Ook werd gepleit voor minder opvallende verkeerscontroles op de drukste momenten en structurele maatregelen tegen hardrijders. Daarnaast werd gevraagd om wildspiegels, middengeleiders en het maaien van bermen.
Smeekbede om actie
Sietske Aussems, die namens de inwoners van Diessen sprak, sloot zich hierbij aan: “Op de Julianastraat rijden dagelijks 20.000 auto’s. Afgelopen week zijn er weer twee scooters aangereden. Wij vragen – nee, ik smeek – de verantwoordelijken om actie. Dit kan zo niet doorgaan. Dat dit al jaren speelt, is gewoon belachelijk. Uitstel kost mensenlevens. Laatst moest de man van onze wethouder EHBO verlenen. Het houdt gewoon niet op.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Motie unaniem aangenomen
Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 5 juni spraken alle politieke partijen zich unaniem uit voor actie. Een motie, mede gesteund door de lokale beweging Wij-wel, riep op tot het serieus overwegen van volwaardige verkeerslichten, zoals die er in Middelbeers al zijn.
Wethouder Cathy Noordergraaf (CDA) kreeg de opdracht mee om de provincie te benaderen en Wij-wel actief te betrekken bij de verdere stappen. “We zijn in overleg met de provincie, zowel ambtelijk als bestuurlijk, om gezamenlijk tot een veilige oplossing te komen,” zei Noordergraaf. “Via een motie is nu gevraagd om een volledige uitwerking van het verkeerslichtenplan én transparantie over het onderzoek. Voor iedereen heeft veiligheid de hoogste prioriteit.”
Wat nu?
Omwonenden zijn een petitie gestart, die binnen enkele dagen al meer dan tweehonderd keer is ondertekend en die nog altijd loopt.
Van Gestel benadrukt: “We willen serieus genomen worden. De provincie wijst naar de gemeente, de gemeente wijst naar de provincie. Maar ze zijn allebei aan zet. De provincie gaat over de N395, maar de gemeente is verantwoordelijk voor de aangrenzende wegen. En daar is ook veel werk te doen.”
“Wij voelen pijn, verdriet en onmacht. We komen hier nu weer met hoop en verwachtingen, maar gaan weer weg zonder concrete antwoorden of een plan.”
De wens is overduidelijk: structurele maatregelen voor een veiligere N395 en aangrenzende wegen, en snel. Tjerk Langman sloot de avond af: “Wij nemen de verhalen en zorgen uit het dorp mee terug naar de provincie.” Hij beloofde de aanwezigen via de mail op de hoogte te houden.
