Manoek Lambregts
Het vierkante gebouw krijgt aan één zijde verschillende dieren die tussen de bergen wonen met hun habitat op de achtergrond. “Dat verwijst naar alle straatnamen”, zegt Veldmeijer. De oude voetbalkantine ligt in een buurt met adressen zoals Etnastraat, Dolomietenlaan en Matterhornhoek.
Op de andere zijden komen verschillende spelelementen. “Ik zet er een dartpijl, dobbelsteen en pionnetjes op,” vertelt Veldmeijer. “Bij het voetbalveld komt nog een keeper met een bal om alles naar elkaar toe te trekken.” Deze ideeën zijn aangedragen door de buurt. “In goed overleg zijn we eruit gekomen. Nu proberen Paul en ik het te coördineren tot een mooi geheel.”
Op straat begonnen
Het duurt nog zo’n tweeënhalve week voordat het af is. In totaal is het zo’n vierhonderd vierkante meter aan oppervlak. Zodoende ook dat de twee artiesten samenwerken. Ze kennen elkaar al dertig jaar en hebben eerder samen opdrachten gedaan. “Dat gaat soepel”, stelt Veldmeijer. De mannen kennen elkaar van de straat. “Wij zijn op hetzelfde tijdstip begonnen met graffiti, toen gingen we ’s nachts nog wel eens op pad”, vertelt hij. “99% van de street artists begint met graffiti.”
Later is Veldmeijer naast zijn eigen werk betaalde klussen gaan doen, zoals eerst kinderkamers en momenteel dus muurschilderingen. “Dit werk is de negende of tiende in de openbare ruimte in Tilburg”, zegt hij. “Mijn persoonlijke favorieten zijn de vredesduif die ik voor 75 jaar vrijheid heb mogen maken en het zonnebloemmeisje aan de Ringbaan Noord. Dat is smaak, maar daar zaten ook de minste restricties aan”, vertelt Veldmeijer. “Dat is wat je als kunstenaar wil. Je bent een eigenwijs mens, die z’n eigen ding wil doen.”
‘Ik maak dingen in opdracht voor de uitdaging’
Toch brengt elke muurschildering in opdracht weer uitdagingen en pleziertjes met zich mee. “De typen beesten die we nu schilderen, hadden Paul en ik nog nooit gedaan”, zegt Veldmeijer. Veldmeijers stijl is te herkennen aan verschillende natuurelementen, hij heeft dan ook al aardig wat soorten vogels geschilderd. “Maar deze dus niet. Dat blijft een uitdaging. Het moet gewoon kloppen, natuurlijk uitzien. Ik maak toch dingen in opdracht voor de uitdaging. Je wordt dan gestimuleerd om dingen te bedenken waar je zelf misschien niet mee aan de slag mee zou gaan.”
